· Ölümden sonra da yaşayacak olmamızı düşünmemiz insanın temel içgüdüsü olan hayatta kalma ilkesi ile açıklanabilir.
1)İSLAM DİNİNE GÖRE ÖLÜM SONRASI YAŞAM
· Hadislere göre öldükten sonra ruhunuz ayaklarınızdan çıkacak ve yerde cansız yatan bedenine bakacaksınız.(Ahmet Faiz, el-yevmül ahir s 93, Gazzali Muhammed bin Muhammed, Ihya- u Ulumuddin IV/47,Mısır,1939)
· Kur’an-ı Kerim’e göre öldükten hemen sonra kıyamet zamanına ulaşacakken hadislere göre kıyamet zamanını mezarda bekleyecek ve gideceğiniz hayatın(cennet/cehennem) minyatürünü tadacaksınız.
· Cennette her erkeğe beş yüz huri, dört bin bakire ve sekiz bin dul kadın verilecektir.(Gazali, İhya,4/541)
2)HRİSTİYANLIK’A GÖRE ÖLÜM SONRASI YAŞAM
· İncil de ahiret ile alakalı çok fazla bilgi yoktur. Âdem ile Havva’nın sonsuz bir hayat yaşadıkları için cennette olduklarını dile getirir ve onların yasak meyveyi yiyerek ölümle cezalandırarak dünyaya sürgün edildiklerini ekler. Bu kitaba göre herkes Âdem ile Havva’dan geldiği için günahlı doğar ve cehennemi hak eder; ancak hak din olana taparsanız cennete gider ve İsa’yla yemek yeme şerefine ulaşırsınız. (bkz. Kutsal ruh)
3)YAHUDİLİK’E GÖRE AHİRET
· Tevrat’ta ölümden sonra yaşama dair neredeyse hiç bilgi geçmemektedir. Sadece Âdem ile Havva’nın yaşadığı cennet bahçesinden söz edilir ancak bu bahçe dünyada mı yoksa başka bir yerde mi olduğuna dair net bir bilgi bulunmamaktadır. Tevrat’a baktığımızda zaten bir tarih kitabı görüyoruz; şu peygamberden şu çocuk meydana geldi, şu kadar yaşadı, şu ülkeyi kurdu gibi.
o Cennet ve cehenneme dair detaylı bilgiler Yahudi hadisi olan Talmutlar da(Babil ve Yarushevmi talmudu olarak ikiye ayrılır) detaylı incelenmektedir;
o Cennet şuan da yok ancak kıyamet gerçekleştikten sonra Mezopotamya topraklarında kurulacak( Bu cennete Zeon denmektedir). Her dinde olduğu gibi cenneti hak etmek için de yapmanız gereken yaşarken bu topraklara sahip olmak. İşte Siyonizm denilen ülkü Yahudilerin bu inancından ötürü oluşan bir ülküdür.
o Cehennem de Tevrat da bildiğiniz üzere geçmiyordu ancak şöyle bir ayrıntı vardı; Kudüs’ün güneyinde ölülerin atıldığı ve yakıldığı bir vadi vardı ve buraya Ge-Hinnom denmekteydi.
4)ANTİK MISIR İNANCINA GÖRE AHİRET
· Antik Mısır için ölüm aslında bir geçiş aşamasıdır. Bu inanç aslında içinde reenkarnasyonu içeren ancak bunu sembolik anlatımlarla dallandırıp budaklandıran bir yapıya sahiptir. Firavunlar ile bu dinin bazı yerleri değişmiş dolayısıyla tutarlı olmaktan çıkmıştır.
· Yine de Detaylı bilgi almak isterseniz book of the dead- Pay Scolf kitabına bakabilirsiniz.
BANA GÖRE AHİR YAŞAM(!)
· Sinir sistemi bizim çevremizi algılamamızı ve algıladığımızı anladığımız bir sistemimiz. Çalışması için ATP gerekli. Ca ve P pompalarının yönetilmesi gerekli.
· İnsan hayatta sürekli yaşamak ister. Hiç ölmeyecek gibi gelir bu mahlûkata. (bkz. Ömer Hayyam: Niceleri geldi neler istediler/ Sonunda dünyayı bırakıp gittiler/ Sen; hiç gitmeyecek gibisin değil mi?/ O gidenler de senin gibiydiler.)
· Hayatta kalmak kadar önemli bir şey varsa o da: geleceği tasarlamaktır. İnsan da bunu yapmış geleceğini tasarlamış ancak bunu yaparken kendisinin ihtiraslara bağlı basit bir canlı olduğunu unutmuş (veya unutmak istemiş) hiç ölmeyecek gibi yaşamını kurgulamıştır. Bana göre, yukarıda sadece çok çok küçük bir kısmını ele aldığım ölümden sonrası hayat için yazılan her şey bu basit yaşama isteğine bağlı. Bir insan isteği… Bilinmezliklerle dolu ve bir o kadar önemli olduğu için üzerine bu kadar düşünülmüş sanırım.
· İnsanın en faydalı(çevreye göre) zamanı öldükten sonra olsa gerek. Azot döngüsüne katılmak bir insan için onur olmalı. Ölmeden önce kirlettiği doğaya kendi ölü bedenini sunarak bir nevi özür diliyor.
· Sonuca gelecek olursam öldükten sonra bilincimizin ne olacağı bana göre meçhul. Ancak tek bildiğim bedenimizin artık kimseye ve hiçbir şeye zarar veremeyecek olması. (Radyasyondan ölmediyseniz tabii)
